Toen mensen chipszakken terugstuurden naar fabrikant Vaux om te protesteren dat de zakken niet gemakkelijk te recyclen waren, merkte het bedrijf dit op en opende een inzamelpunt. Maar de realiteit is dat dit speciale plan slechts een klein deel van de afvalberg oplost. Vox Corporation verkoopt jaarlijks alleen al 4 miljard verpakkingszakken in het Verenigd Koninkrijk, maar slechts 3 miljoen verpakkingszakken worden gerecycled via het bovengenoemde programma, en ze zijn nog niet gerecycled via het huishoudelijk recyclingprogramma.
Nu zeggen onderzoekers dat ze mogelijk een nieuw, groener alternatief hebben gevonden. De metaalfolie die gebruikt wordt in de huidige zakken voor chips, chocoladerepen en andere voedselverpakkingen is erg handig om voedsel droog en koel te houden, maar omdat ze bestaan uit meerdere lagen plastic en metaal die aan elkaar zijn gesmolten, zijn ze moeilijk te recyclen.
"De zak chips is een hightech polymeerverpakking", aldus Dermot O'Hare van de Universiteit van Oxford. Het is echter erg moeilijk te recyclen.
Het Britse afvalverwerkingsagentschap WRAP stelde dat metaalfolies weliswaar technisch gezien op industrieel niveau gerecycled kunnen worden, maar dat grootschalige recycling vanuit economisch oogpunt momenteel niet haalbaar is.
Het alternatief dat O'Hare en zijn teamleden voorstelden, is een zeer dunne film, een zogenaamde nanosheet. Deze bestaat uit aminozuren en water en kan worden gecoat op plastic folie (polyethyleentereftalaat, of PET; de meeste plastic waterflessen zijn gemaakt van PET). Vergelijkbare resultaten werden een paar dagen geleden gepubliceerd in "Nature-Communication".
Dit onschadelijke basisingrediënt lijkt een materiaal veilig te maken voor voedselverpakkingen. "Vanuit chemisch oogpunt is het gebruik van niet-giftige materialen voor de productie van synthetische nanosheets een doorbraak", aldus O'Hare. Maar hij voegde eraan toe dat dit een lang regelgevingsproces zal doorlopen en dat mensen niet mogen verwachten dat dit materiaal binnen vier jaar in voedselverpakkingen wordt gebruikt.
Een deel van de uitdaging bij het ontwerpen van dit materiaal is te voldoen aan de eisen van de industrie voor een goede gasbarrière om besmetting te voorkomen en het product vers te houden. Om nanosheets te maken, creëerde het O'Hare-team een "kronkelpad", dat wil zeggen, een labyrint op nanoniveau dat het moeilijk maakt voor zuurstof en andere gassen om erin te diffunderen.
Als zuurstofbarrière lijken de prestaties ongeveer 40 keer zo goed te zijn als die van dunne metaalfilms, en dit materiaal presteert ook goed in de "buigtest" van de industrie. De film heeft ook een groot voordeel: er is maar één PET-materiaal dat breed recyclebaar is.
Plaatsingstijd: 9 oktober 2021