Met de snelle ontwikkeling van de verpakkingsindustrie worden geleidelijk lichtgewicht en gemakkelijk te transporteren verpakkingsmaterialen ontwikkeld en op grote schaal gebruikt.Kunnen de prestaties van deze nieuwe verpakkingsmaterialen, vooral de zuurstofbarrièreprestaties, echter voldoen aan de kwaliteitseisen van productverpakkingen?Dit is een gemeenschappelijke zorg van consumenten, gebruikers en fabrikanten van verpakkingsproducten en kwaliteitsinspectiebureaus op alle niveaus.Vandaag bespreken we de belangrijkste punten van het testen van de zuurstofdoorlaatbaarheid van voedselverpakkingen.
De zuurstoftransmissiesnelheid wordt gemeten door de verpakking aan het testapparaat te bevestigen en een evenwicht in de testomgeving te bereiken.Zuurstof wordt gebruikt als testgas en stikstof als draaggas om een bepaald zuurstofconcentratieverschil te creëren tussen de buitenkant en de binnenkant van de verpakking.De methoden voor het testen van de permeabiliteit van voedselverpakkingen zijn voornamelijk de drukverschilmethode en de isobare methode, waarvan de meest gebruikte de drukverschilmethode is.De drukverschilmethode is verdeeld in twee categorieën: de vacuümdrukverschilmethode en de positieve drukverschilmethode, en de vacuümmethode is de meest representatieve testmethode in de drukverschilmethode.Het is ook de meest nauwkeurige testmethode voor testgegevens, met een breed scala aan testgassen, zoals zuurstof, lucht, kooldioxide en andere gassen om de doorlaatbaarheid van verpakkingsmaterialen te testen, de implementatie van de standaard GB/T1038-2000 plastic testmethode voor de gasdoorlaatbaarheid van films en platen
Het testprincipe is om het monster te gebruiken om de permeatiekamer in twee afzonderlijke ruimtes te scheiden, eerst beide zijden van het monster te stofzuigen en vervolgens één zijde (hogedrukzijde) te vullen met 0,1 MPa (absolute druk) testgas, terwijl de andere zijde (lagedrukzijde) blijft in vacuüm.Hierdoor ontstaat een testgasdrukverschil van 0,1 MPa aan beide zijden van het monster, en het testgas dringt door de film naar de lagedrukzijde en veroorzaakt een drukverandering aan de lagedrukzijde.
Een groot aantal testresultaten toont aan dat voor verse melkverpakkingen de zuurstofdoorlaatbaarheid van de verpakking tussen 200-300, een gekoelde houdbaarheid van ongeveer 10 dagen, de zuurstofdoorlaatbaarheid tussen 100-150, tot 20 dagen, als de zuurstofdoorlaatbaarheid onder de 5 wordt gehouden. , dan kan de houdbaarheid meer dan 1 maand bedragen;voor gekookte vleesproducten moet niet alleen aandacht worden besteed aan de hoeveelheid zuurstofdoorlaatbaarheid van het materiaal om oxidatie en bederf van vleesproducten te voorkomen.En let ook op de vochtbarrièreprestaties van het materiaal.Voor gefrituurd voedsel zoals instantnoedels, gepoft voedsel en verpakkingsmaterialen mogen dezelfde barrièreprestaties niet worden genegeerd. De verpakking van dergelijk voedsel is voornamelijk bedoeld om productoxidatie en ranzigheid te voorkomen, om zo luchtdichte, luchtisolatie, licht, gasbarrière te bereiken. enz., de gebruikelijke verpakking bestaat voornamelijk uit vacuüm-gealuminiseerde film, door middel van testen moet de algemene zuurstofdoorlaatbaarheid van dergelijke verpakkingsmaterialen lager zijn dan 3, en de vochtdoorlaatbaarheid in de volgende 2;op de markt komen vaker gasconditioneringsverpakkingen voor.Niet alleen om de hoeveelheid zuurstofdoorlaatbaarheid van het materiaal te regelen, zijn er ook bepaalde eisen aan de doorlaatbaarheid van kooldioxide.
Posttijd: 24 februari 2023