Istnieje wiele rodzajów toreb plastikowych, takich jak polietylen, zwany również PE, polietylen o wysokiej gęstości (HDPE), polietylen o niskim stopniu twardości (LDPE), który jest powszechnie stosowanym materiałem do produkcji toreb plastikowych. Jeśli do tych zwykłych toreb plastikowych nie dodaje się substancji degradujących, ich rozkład trwa setki lat, co powoduje niewyobrażalne zanieczyszczenie organizmów żywych i środowiska.
Istnieją również torby niecałkowicie zdegradowane, na przykład w wyniku fotodegradacji, degradacji oksydacyjnej, degradacji kamienno-plastikowej itp., gdzie do polietylenu dodawane są czynniki degradujące lub węglan wapnia. Ciało ludzkie jest jeszcze gorsze.
Istnieją również torby z podróbkami skrobi, które kosztują nieco więcej niż zwykły plastik, ale są również nazywane „degradowalnymi”. Krótko mówiąc, niezależnie od tego, co producent dodaje do PE, to nadal jest polietylen. Oczywiście, jako konsument, możesz nie widzieć tego wszystkiego.
Bardzo prostą metodą porównania jest cena jednostkowa. Koszt nieulegających biodegradacji worków na śmieci jest tylko nieznacznie wyższy niż zwykłych. Koszt prawdziwych, biodegradowalnych worków na śmieci jest dwa lub trzy razy wyższy niż zwykłych. Jeśli natkniesz się na „torbę biodegradowalną” o bardzo niskiej cenie jednostkowej, nie myśl, że jest tania w zakupie – prawdopodobnie jest to torba, która nie uległa całkowitemu rozkładowi.
Pomyślcie tylko: skoro torby o tak niskiej cenie jednostkowej mogą ulegać degradacji, dlaczego naukowcy wciąż badają droższe, w pełni biodegradowalne torby plastikowe? Worki na śmieci stanowią znaczną część opakowań plastikowych, a te powszechne odpady plastikowe i tak zwane „degradowalne” worki na śmieci w rzeczywistości nie ulegają degradacji.
W kontekście zarządzenia ograniczającego użycie plastiku wiele przedsiębiorstw używa słowa „degradowalny”, aby sprzedawać dużą liczbę tanich, niedegradowalnych plastikowych toreb pod hasłem „ochrona środowiska” i „degradowalny”. A konsumenci również nie rozumieją, po prostu uważają, że tak zwany „degradowalny” oznacza „pełną degradację”, w związku z czym ten „mikroplastik” może ponownie stać się śmieciem szkodzącym zwierzętom i ludziom.
Dla ułatwienia, tworzywa sztuczne biodegradowalne można podzielić na tworzywa biodegradowalne na bazie petrochemicznej i tworzywa biodegradowalne na bazie biologicznej, w zależności od źródła surowców.
Ze względu na drogę degradacji można ją podzielić na fotodegradację, degradację termooksydacyjną i biodegradację.
Tworzywa fotodegradowalne: Wymagane są odpowiednie warunki oświetleniowe. W większości przypadków tworzywa fotodegradowalne nie ulegają całkowitemu rozkładowi ani w systemie utylizacji odpadów, ani w środowisku naturalnym ze względu na panujące warunki.
Tworzywa termooksydacyjne: Tworzywa sztuczne, które ulegają rozkładowi pod wpływem ciepła lub utleniania przez pewien czas, powodując zmiany w strukturze chemicznej materiału. Ze względu na panujące warunki, w większości przypadków ich całkowita degradacja jest trudna.
Tworzywa biodegradowalne: pochodzenia roślinnego, takie jak słomki skrobiowe, lub surowce, takie jak PLA + PBAT, tworzywa biodegradowalne można kompostować z odpadami, takimi jak odpady kuchenne, i rozkładać na wodę i dwutlenek węgla. Tworzywa biopochodne mogą również redukować emisję dwutlenku węgla. W porównaniu ze zwykłymi tworzywami sztucznymi, tworzywa biopochodne mogą zmniejszyć zużycie ropy naftowej o 30–50%.
Zrozum różnicę między workami na śmieci ulegającymi biodegradacji a całkowicie ulegającymi biodegradacji. Czy jesteś skłonny wydać pieniądze na całkowicie biodegradowalne worki na śmieci?
Dla siebie samych, dla naszych potomków, dla stworzeń na Ziemi i dla lepszego środowiska życia musimy mieć długoterminową wizję.
Czas publikacji: 14 lutego 2022 r.