۱. نگهداری فیزیکی. باید از ورز دادن، برخورد، لمس کردن، اختلاف دما و سایر پدیدهها در مواد غذایی نگهداری شده در کیسه بستهبندی جلوگیری شود.
۲. نگهداری پوسته. پوسته میتواند غذا را از اکسیژن، بخار آب، لکهها و غیره جدا کند. ضد نشت بودن نیز یک عنصر ضروری در برنامهریزی بستهبندی است. برخی از بستهبندیها شامل مواد خشککننده یا اکسیژنزدا برای افزایش ماندگاری هستند. بستهبندی وکیوم یا حذف هوا از کیسههای بستهبندی تجزیهپذیر نیز از روشهای اصلی بستهبندی مواد غذایی هستند. تمیز، تازه و ایمن نگه داشتن غذا در طول عمر مفید، عملکرد اصلی کیسه بستهبندی است.
۳. بستهبندی کنید یا در یک بسته قرار دهید. قرار دادن اشیاء کوچک از یک نوع در یک بسته، راه خوبی برای صرفهجویی در حجم است. اشیاء پودری و دانهای باید بستهبندی شوند.
۴. انتقال اطلاعات. بستهبندی و برچسبها به مردم میگویند که چگونه از بستهبندی یا مواد غذایی استفاده، حمل و نقل، بازیافت یا دور بریزند.
۵. بازاریابی. بازاریابی اغلب از برچسبهای جعبه برای تشویق خریداران بالقوه به خرید محصولات استفاده میکند. برای دههها، برنامهریزی بستهبندی به پدیدهای بیربط و دائماً در حال تغییر تبدیل شده است. ارتباطات بازاریابی و برنامهریزی گرافیکی باید برای نکات برجسته و فروش جعبه بیرونی (به دلایلی) اعمال شود.
۶. امنیت. بستهبندی میتواند نقش مهمی در کاهش خطرات ایمنی حمل و نقل داشته باشد. کیسههای بستهبندی همچنین میتوانند از بازگشت مواد غذایی به سایر محصولات جلوگیری کنند. کیسه بستهبندی تجزیهپذیر میتواند از خورده شدن غیرقانونی مواد غذایی جلوگیری کند. برخی از بستهبندیهای مواد غذایی بسیار قوی هستند و دارای علائم ضد جعل هستند که تأثیر آنها محافظت از منافع شرکتها در برابر از دست رفتن است. این بستهبندیها دارای برچسب لیزری، رنگ مخصوص، احراز هویت پیامکی و سایر برچسبها هستند. علاوه بر این، برای جلوگیری از سرقت، خردهفروشان برچسبهای نظارتی الکترونیکی را روی کیسهها قرار میدهند و منتظر میمانند تا مصرفکنندگان آنها را برای مغناطیسزدایی به محل خروجی فروشگاه ببرند.
۷. راحتی. بستهبندی را میتوان به راحتی خریداری، بارگیری و تخلیه کرد، روی هم چید، نمایش داد، فروخت، باز کرد، دوباره بستهبندی کرد، به کار برد و دوباره استفاده کرد.
در حال حاضر سه کیسه پلاستیکی به اصطلاح سازگار با محیط زیست وجود دارد: کیسههای پلاستیکی تجزیهپذیر، کیسههای پلاستیکی زیستتخریبپذیر و کیسههای پلاستیکی کمپوستپذیر. همه فکر میکنند که زیستتخریبپذیری به معنای تجزیه زیستی است، اما اینطور نیست. فقط در صورتی که بتوان آن را به دیاکسید کربن و آب تجزیه کرد، میتواند از محیط زیست محافظت کند. برای خرید کیسه پلاستیکی زیستتخریبپذیر یا کمپوستپذیر، باید بررسی کنید که آیا کیسه با برچسب کیسه پلاستیکی مشخص شده توسط کشور صادر شده است یا خیر. طبق برچسب، مواد تولیدی را تعیین کنید. مواد زیستتخریبپذیر یا کمپوستپذیر رایج، PLA و PBAT هستند. کیسههای زیستتخریبپذیر در شرایط طبیعی و خاک یا کمپوست صنعتی که متعلق به چرخه آلی است و برای بدن انسان و محیط طبیعی بیضرر است، میتوانند در مدت ۱۸۰ روز به آب و دیاکسید کربن تجزیه شوند.
زمان ارسال: ۲۷ دسامبر ۲۰۲۱