Sinds de komst van plastic wordt het op grote schaal gebruikt in alle aspecten van het leven en biedt het veel gemak in de productie en het leven van mensen. Hoewel het handig is, leiden het gebruik en de verspilling ervan ook tot steeds ernstigere milieuvervuiling, waaronder witte vervuiling van rivieren, landbouwgrond en oceanen.
Polyethyleen (PE) is een veelgebruikt, traditioneel plastic en een belangrijk alternatief voor biologisch afbreekbare materialen.
PE heeft een goede kristalliniteit, waterdampbarrière-eigenschappen en is weerbestendig. Al deze eigenschappen worden gezamenlijk aangeduid als ‘PE-kenmerken’.
Bij het zoeken naar de oorzaak van de "plasticvervuiling" is het, naast het vinden van nieuwe milieuvriendelijke alternatieve materialen, erg belangrijk om een omgeving te vinden in de bestaande materialen die door het milieu kan worden afgebroken en onderdeel kan worden van de productiecyclus. Milieuvriendelijke materialen besparen niet alleen veel mankracht en materiaalkosten, maar lossen ook het huidige ernstige probleem van milieuvervuiling in korte tijd op.
Biologisch afbreekbare materialen voldoen qua eigenschappen aan de gebruikseisen tijdens de opslagperiode en kunnen na gebruik worden afgebroken tot stoffen die onder natuurlijke omstandigheden onschadelijk zijn voor het milieu.
Verschillende biologisch afbreekbare materialen hebben verschillende eigenschappen en hun eigen voor- en nadelen. PLA en PBAT hebben een relatief hoge industrialisatiegraad en hun productiecapaciteit neemt een belangrijke positie in de markt in. Door de invoering van de plasticbeperking is de sector voor biologisch afbreekbare materialen sterk in opkomst en hebben grote kunststofbedrijven hun productie uitgebreid. De wereldwijde jaarlijkse productiecapaciteit van PLA bedraagt momenteel meer dan 400.000 ton en zal naar verwachting de komende drie jaar de 3 miljoen ton overschrijden. Dit toont tot op zekere hoogte aan dat PLA- en PBAT-materialen biologisch afbreekbare materialen zijn met een relatief hoge erkenning in de markt.
PBS in biologisch afbreekbare materialen is ook een materiaal met een relatief hoge mate van herkenning, meer gebruik en een meer ontwikkelde technologie.
De bestaande productiecapaciteit en de verwachte toekomstige toename van afbreekbare materialen zoals PHA, PPC, PGA, PCL, enz. zullen klein zijn en ze worden voornamelijk in de industrie gebruikt. De belangrijkste reden hiervoor is dat deze biologisch afbreekbare materialen zich nog in een vroeg stadium bevinden, de technologie nog onvolwassen is en de kosten te hoog zijn. De herkenningsgraad is daardoor laag en ze kunnen momenteel niet concurreren met PLA en PBAT.
Verschillende biologisch afbreekbare materialen hebben verschillende eigenschappen en hun eigen voor- en nadelen. Hoewel ze niet volledig de "PE-eigenschappen" bezitten, zijn de meest voorkomende biologisch afbreekbare materialen in feite alifatische polyesters, zoals PLA en PBS, die esters bevatten. Bij gebonden PE zorgt de esterbinding in de molecuulketen voor biologische afbreekbaarheid, en de alifatische keten zorgt voor "PE-eigenschappen".
Het smeltpunt en de mechanische eigenschappen, hittebestendigheid, afbraaksnelheid en kosten van PBAT en PBS dekken in principe de toepassing van PE in de wegwerpproductenindustrie.
De industrialisatiegraad van PLA en PBAT is relatief hoog en het is tevens de richting van sterke ontwikkeling in mijn land. PLA en PBAT hebben verschillende eigenschappen. PLA is een harde kunststof en PBAT is een zachte kunststof. PLA met een slechte verwerkbaarheid van blaasfolie wordt meestal gemengd met PBAT met een goede taaiheid, wat de verwerkbaarheid van blaasfolie kan verbeteren zonder de biologische eigenschappen ervan te schaden. Het is dan ook niet overdreven om te stellen dat PLA en PBAT de mainstream van afbreekbare materialen zijn geworden.
Plaatsingstijd: 14-01-2022