همانطور که همه ما میدانیم، ردپای کیسههای پلاستیکی تقریباً در تمام گوشه و کنار جهان، از مرکز شهر پر سر و صدا گرفته تا مکانهای غیرقابل دسترس، گسترش یافته است. آلودگی سفید وجود دارد و آلودگی ناشی از کیسههای پلاستیکی روز به روز جدیتر میشود. صدها سال طول میکشد تا این پلاستیکها تجزیه شوند. به اصطلاح تخریب فقط برای جایگزینی وجود یک میکروپلاستیک کوچکتر است. اندازه ذرات آن میتواند به مقیاس میکرون یا حتی نانومتر برسد و ترکیبی از ذرات پلاستیکی ناهمگن با اشکال مختلف را تشکیل دهد. تشخیص آن با چشم غیرمسلح اغلب دشوار است.
با افزایش توجه مردم به آلودگی پلاستیکی، اصطلاح «میکروپلاستیک» نیز بیشتر و بیشتر در شناخت مردم ظاهر شده و به تدریج توجه همه اقشار جامعه را به خود جلب کرده است. بنابراین میکروپلاستیک چیست؟ عموماً اعتقاد بر این است که قطر آن کمتر از 5 میلیمتر است که عمدتاً از ذرات پلاستیکی کوچک که مستقیماً در محیط تخلیه میشوند و قطعات پلاستیکی تولید شده در اثر تجزیه زبالههای پلاستیکی بزرگ تشکیل شده است.
میکروپلاستیکها اندازه کوچکی دارند و دیدن آنها با چشم غیرمسلح دشوار است، اما ظرفیت جذب آنها بسیار قوی است. پس از ترکیب با آلایندههای موجود در محیط دریایی، یک کره آلودگی تشکیل میدهند و با جریانهای اقیانوسی به مکانهای مختلف شناور میشوند و دامنه آلودگی را بیشتر گسترش میدهند. از آنجا که قطر میکروپلاستیکها کوچکتر است، احتمال بیشتری دارد که توسط حیوانات در اقیانوس بلعیده شوند و بر رشد، توسعه و تولید مثل آنها تأثیر بگذارند و تعادل حیات را مختل کنند. ورود به بدن موجودات دریایی و سپس ورود به بدن انسان از طریق زنجیره غذایی، تأثیر زیادی بر سلامت انسان دارد و سلامت انسان را تهدید میکند.
از آنجا که میکروپلاستیکها حامل آلودگی هستند، به عنوان «PM2.5 در اقیانوس» نیز شناخته میشوند. بنابراین، به وضوح «PM2.5 در صنعت پلاستیک» نیز نامیده میشود.
از اوایل سال ۲۰۱۴، میکروپلاستیکها به عنوان یکی از ده مشکل فوری زیستمحیطی فهرست شدهاند. با بهبود آگاهی مردم از حفاظت از دریا و سلامت محیط زیست دریایی، میکروپلاستیکها به یک موضوع داغ در تحقیقات علمی دریایی تبدیل شدهاند.
میکروپلاستیکها این روزها همه جا هستند و از بسیاری از محصولات خانگی که استفاده میکنیم، میتوانند وارد سیستم آب شوند. میتوانند وارد سیستم گردش خون محیط شوند، از کارخانهها یا هوا یا رودخانهها وارد اقیانوس شوند یا وارد جو شوند، جایی که ذرات میکروپلاستیک موجود در جو از طریق پدیدههای آب و هوایی مانند باران و برف به زمین میافتند و سپس وارد خاک میشوند، یا وارد سیستم رودخانهای شده و در نهایت توسط چرخه بیولوژیکی وارد سیستم گردش خون انسان میشوند. آنها در همه جا در هوایی که تنفس میکنیم، در آبی که مینوشیم، وجود دارند.
میکروپلاستیکهای سرگردان به راحتی توسط موجودات سطح پایین زنجیره غذایی خورده میشوند. میکروپلاستیکها قابل هضم نیستند و فقط میتوانند همیشه در معده وجود داشته باشند، فضا اشغال کنند و باعث بیماری یا حتی مرگ حیوانات شوند. موجوداتی که در پایین زنجیره غذایی قرار دارند توسط حیوانات سطح بالا خورده میشوند. در بالای زنجیره غذایی، انسان قرار دارد. تعداد زیادی میکروپلاستیک در بدن وجود دارد. پس از مصرف انسان، این ذرات کوچک غیرقابل هضم، آسیبهای غیرقابل پیشبینی به انسان وارد میکنند.
کاهش ضایعات پلاستیکی و مهار گسترش میکروپلاستیکها، مسئولیت مشترک و اجتنابناپذیر بشر است.
راه حل مقابله با میکروپلاستیکها، کاهش یا حذف منبع آلودگی از ریشه، خودداری از استفاده از کیسههای پلاستیکی حاوی پلاستیک، و عدم رها کردن زبالههای پلاستیکی یا سوزاندن آنها؛ دفع یکپارچه و بدون آلودگی زبالهها یا دفن عمیق آنها؛ حمایت از «ممنوعیت پلاستیک» و انتشار آموزش «ممنوعیت پلاستیک» است تا مردم نسبت به میکروپلاستیکها و سایر رفتارهای مضر برای محیط زیست طبیعی هوشیار باشند و درک کنند که انسانها ارتباط نزدیکی با طبیعت دارند.
با شروع از تک تک افراد، از طریق تلاشهای خود هر فرد، میتوانیم محیط طبیعی را پاکتر کنیم و به سیستم گردش خون طبیعی عملکردی معقول ببخشیم.
زمان ارسال: ۲۵ فوریه ۲۰۲۲