Hodie homines de valetudine sua vehementer solliciti sunt. Quidam saepe nuntios vident qui diu cibum asportum consumunt, morbis obnoxii esse. Quare nunc homines valde solliciti sunt utrum sacculi plastici sint sacculi plastici ad cibum destinati et utrum valetudini suae noceant. Hic sunt paucae rationes quibus inter sacculos plasticos ad cibum destinatos et sacculos plasticos communes discernere possis.
Commodum est saccis plasticis ad cibum et alias res uti. Duo genera saccorum plasticorum in foro nunc exstant: alter ex materiis ut polyethylene factus, qui tutus est et ad cibum involvendum adhiberi potest, alter toxicus, qui involucris ciborum nocere potest et solum ad involucrum generale adhiberi potest.
Sacculi ad cibum involucrumSacci cibariorum plerumque nobis nota sunt, quibus materiae eorum normas severiores et altiores imponuntur. Materiam cibariam plerumque utimur, plerumque non toxicam, pelliculam naturae amicam ut materiam principalem habentem. Materiae primae variae proprietates diversas habent, itaque secundum proprietates ipsius cibi tempore fabricationis eligere debemus.
Qui generis sacculi plastici esculenti sunt?
PE est polyethylene, et sacculi plastici PE apti ad cibum apti sunt. PE est genus resinae thermoplasticae ex ethylene per polymerisationem factae. Inodora est et non toxica, et optimam resistentiam temperaturae humilis habet (minima temperatura operationis est -100 ~ 70℃). Bona stabilitate chemica, resistentia acidorum et alcali habet, et in solventibus communibus temperatura normali insolubilis est. Excellentem insulationem electricam et absorptionem aquae humilem habet. Sacculi plastici apti ad cibum apti plerumque dividuntur in sacculos ordinarios ad cibum involucrum, sacculos vacuos ad cibum involucrum, sacculos inflatiles ad cibum involucrum, sacculos coctos ad cibum involucrum, sacculos functionales ad cibum involucrum, et cetera, variis materiis. Sacculi plastici apti ad cibum apti communes includunt PE (polyethylene), chartam aluminii, nylon, et materias compositas. Sacculi plastici apti ad cibum apti aliquas proprietates communes habent ut cibus recens et liber a morbis et putredine sit. Una est ut solventia organica, adipem, gas, vaporem aquae, et cetera omnino obstruant; altera est ut optimam resistentiam permeabilitatis, resistentiam humiditatis, resistentiam frigoris, resistentiam caloris, vitationem lucis, et insulationem habeat, et aspectum pulchrum habeat; tertia est facilis formatio et sumptus processus humilis. Quartum est bonam firmitatem habere; sacculi plastici ad involucrum pertinentia magnam firmitatem per unitatem ponderis praebent, ictibus resistunt et facile modificantur.
Sacculi plastici cibariorum et sacculi plastici ordinarii ad modum cognoscendum
Modus inspiciendi colores: sacculi plastici securi plerumque lactei coloris, translucidi sunt; hic plasticus sentietur lubricatus, quasi superficies cerea, sed color sacculorum plasticorum toxicorum plerumque flavus criceti est, paulum viscosus sentitur.
Methodus immersionis in aqua, sacculum plasticum in aquam immittere potes, paulisper exspecta antequam dimittas; invenies enim in fundo aquae sacculos plasticos toxicos demersos, contrarium autem tutum est.
Methodus ignis. Sacculi plastici tuti facile comburuntur. Cum comburuntur, flammam caeruleam, sicut oleum candelae, habebunt, odorem paraffini, sed fumum parvum. Sacculi plastici toxici autem non inflammabiles sunt, flamma flava est; combustio et liquefactio sericum extrahent, odorem irritantem, sicut acidum hydrochloricum, habebunt.
Methodus olfactus. Generaliter loquendo, sacculi plastici tuti nullum odorem insolitum habent, immo, odorem acrem et nauseabundum habent, qui fortasse ob usum aliorum additivorum vel qualitatem malam oritur.
Tempus publicationis: XXI Oct. MMXXII