Ontzi modernoak Ontzi modernoen diseinua XVI. mendearen amaieratik XIX. mendera bitartekoa da. Industrializazioaren sorrerarekin, ontzi kopuru handi batek garapen azkarreko herrialde batzuk makina bidez ekoitzitako ontziratze produktuen industria bat sortzen hasi dira. Ontziratzeko materialei eta ontzien aldetik: zaldi-gorotzaren papera eta kartoia ekoizteko prozesua XVIII. mendean asmatu zen, eta paper ontziak agertu ziren; XIX. mendearen hasieran, janaria beirazko botiletan eta metalezko latetan kontserbatzeko metodoa asmatu zen, eta elikagaien kontserba industria asmatu zen.
Ontziratzeko teknologiari dagokionez: XVI. mendearen erdialdean, kortxo konikoak asko erabiltzen ziren Europan botilaren ahoa ixteko. Adibidez, 1660ko hamarkadan, ardo usaintsua atera zenean, botila-lepoa eta kortxoa erabiltzen ziren botila ixteko. 1856rako, kortxo-euskarridun torloju-tapoia asmatu zen, eta 1892an estanpatu eta zigilatutako koroa-tapoia asmatu zen, zigilatzeko teknologia errazagoa eta fidagarriagoa bihurtuz. Ontziratzeko seinale modernoen aplikazioan: Mendebaldeko Europako herrialdeek ardo-botilei etiketak jartzen hasi ziren 1793an. 1817an, Britainia Handiko industria farmazeutikoak zehaztu zuen substantzia toxikoen ontziek erraz identifikatzen diren etiketa inprimatuak izan behar zituztela.
Ontzi modernoak Ontzien diseinu modernoa funtsean XX. mendean sartu ondoren hasi zen. Lehengaien ekonomiaren hedapen globalarekin eta zientzia eta teknologia modernoaren garapen azkarrarekin, ontzien garapena ere aro berri batean sartu da.
Manifestazio nagusiak hauek dira:
1. Ontziratzeko material berriak, hala nola ontzi biodegradagarriak, botatzeko ontziak, birziklagarriak eta beste ontzi eta ontziratze-teknologia batzuk, agertzen jarraitzen dute;
2. Ontziratzeko makinen dibertsifikazioa eta automatizazioa;
3. Ontziratzeko eta inprimatzeko teknologiaren garapen gehiago;
4. Ontzien probak gehiago garatzea;
5. Ontziratze-diseinua zientifikoagoa eta modernizatuagoa da.
Argitaratze data: 2021eko irailaren 3a